Dag 14, Bali: Hoogtepunten

We hebben de wekker op 7:30 uur gezet, zodat we alles op ons gemak kunnen doen.

We hebben om 10:00 uur met Ngurah afgesproken, maar als we om 9:50 uur buiten komen, is hij er niet. Om klokslag 10:00 uur belt hij dat hij in de lobby op ons zit te wachten.

We spreken een prijs af voor de hele dag en die prijs is inclusief brandstof en zijn tijd; we komen uit op 500.000 IDR (ongeveer 30 euro) en dat is een prima prijs. Jordi betaalde via onze reisleider Henri, 50 euro en Rob II betaalde via zijn neef 40 euro.

We willen, als dat mogelijk is vandaag de Unesco rijstvelden bekijken, de vlindertuin, iets van midden Bali en Tanah Lot. Volgens Ngurah is dit geen enkel probleem. Hij heeft zelf ook nog enkele suggesties, waarvan we een bezoek aan een tempel, een bezoek aan een Balinese familie en een klein werkplaats, waar houtsnijwerk gemaakt wordt en een bezoek aan een plantage, waar je ook Kopi Loewak kan drinken, mee neen. Een bezoek aan de apen laten we, nadat Emma is gebeten en een Engelse vrouw een paar rake klappen in haar gezicht heeft gekregen, maar voor wat het is.

We beginnen onze rondreis bij een Balinese familie, waar we een blijk krijgen in de keuken en in de voorraadkast.

Ook hier in de tuin prachtige planten en bloemen.

We zien ook de tempel van de familie en het blijft (in mijn ogen als Westerling) vreemd als je ziet dat die er eigenlijk veel beter uitziet dan het feitelijke woonhuis van de familie.

Ons volgende bezoek is aan de werkplaats van een bedrijfje dat houtsnijwerk maakt. We krijgen uitleg over de diverse soorten hout, het snijden van het hout en het polishen.

Let vooraleen op hoe ook de voeten gebruikt worden om het materiaal vast te houden. Bij sommigen leek de voet wel op die van een aap, waarbij je a.h.w. een duim aan de voet hebt.

Er zijn prachtige objecten te koop, maar dan moet je wel een huis hebben waar dit volledig tot zijn recht komt. Onderstaande stoelen, zaten ook nog eens prima, in elk geval voor de kortere tijd.

Onze volgende stop is de plantage. Als we de auto parkeren, zie is deze traditioneel geklede dame, die de last op haar hoofd draagt; zij wil best even poseren voor een foto. Tremakasi!

De hagedis op onderstaande foto, loopt gewoon vrij rond, maar de civetkat wordt, samen met 5 anderen, in gevangenschap gehouden.

We krijgen uitleg over het productieproces van de Kopi Loewak.

                   

        

We krijgen de gelegenheid om een Kopi Loewak te drinken voor 50.000 IDR (ongeveer 3 euro) en dat doen we dus; daarnaast kunnen we 16 soorten koffie en thee proeven en wij vinden de Lemon, de Lemongras en de Ginger veruit het lekkerst, maar we besluiten toch niet te kopen en al helemaal geen Kopi Loewak, want die is ok hier behoorlijk aan de prijs.

         

Inmiddels is het 12:30 uur en bezoeken we een van de vele tempels die Bali rijk is en waar op dit moment alles offers voor het grote feest van morgen, in orde gebracht worden.

 

De tempel zelf is alleen toegankelijk voor hen die daar bezig zijn met de offers.

We lopen het hele terrein over en overal zijn mensen hard in de weer om er morgen een groot feest van te maken.

Ngurah legt onderweg het nodige uit, ook over het feit dat in deze tempel hanengevechten werden gehouden; er is op het terrein nog steeds een arena aanwezig.

                     

He is inmiddels 13:00 uur en ondertussen hebben we wel honger gekregen. Volgens Ngurah zijn we over ongeveer 11n half uur op de plaats van bestemming. En het uitzicht dat we vanuit het restaurant krijgen voorgeschoteld is prachtig.

Het eten bestaat uit een all-you-can-eat buffet voor 150.000 IDR (omgerekend 10 euro). Niet direct onze eigen keuze, maar je moet af en toe ook water bij de wijn doen en het belangrijkste is dat het smaakt.

En smaken doet het zeker; we nemen allebei nog fruit en gebakken banaan als toetje en dan gaan we vervolgens richting Unesco rijstvelden.

Rijstvelden blijven een mooi onderwerp om te fotograferen.

                       

Wat hier ook zo mooi is, is dat je heel vaak prachtige bloemen en planten tegenkomt in het wild.

Wat ook opvalt, zijn de vele kleine tempeltjes in de velden.

                   

Het is inmiddels 15:00 uur en we zijn bijna bij de Unesco rijstvelden

Er loopt  één weg door deze rijstvelden en om er te komen moet je een ticket kopen. Vervolgens moet je 500 meter verder weer stoppen en wordt je kaartje “geknipt”; hoezo bureaucratie?

De rijstvelden, gelegen op prachtig aangelegde terrassen tegen de groene heuvels op Bali hebben door de eeuwen heen gezorgd voor welvaart in de gemeenschap. Het zachte klimaat, de lokale bergmeren en de vruchtbaarheid van de grond maken het eiland zeer geschikt voor rijstwinning.

De rijstvelden in Bali worden opgebouwd in terrasvorm, zodat er verschillende niveaus ontstaan. Die niveauverschillen zorgen voor een uitstekende irrigatie, doordat het water van het ene veldje naar het andere stroomt. De rijst kan hierdoor goed kiemen en verder rijpen tot de oogst op de mooie, groene velden.

 

Indonesië is trots dat de rijstvelden van Subak nu op de felbegeerde lijst van cultureel erfgoederen van Unesco zijn geplaatst is.

Onze volgende stop is het Bali Butterfly Park, waar op 3.000 m² een enorme hoeveelheid vlinders en insecten ten toon worden gesteld.

Het lukt mij zo waar om foto’s te maken van vlinders; heel apart.

We zien ook hele aparte “beesten”, zoals op onderstaande foto’s zichtbaar is. Links onder is geen blad, maar het kroop op de bladeren omhoog.  Rechtsonder is een wandelende tak zichtbaar en dat is al wel iets dat je vaker zie.

Wat op onderstaande foto’s zichtbaar is, bewoog ook, maar wat het is, zijn we niet achter gekomen.

Ook hier aan planten en bloemen geen gebrek.

Dan komen we in een soort van broedkamer; alle vlinders hier, zijn vandaag “geboren”.

We verlate de kraamkamer en komen weer in de tropische tuin, waar het warm is en de luchtvochtigheid hoog.

Wat kun je op een relatief klein oppervlak toch een hoop laten zien; echt een aanrader voor toekomstige bezoekers van Bali.

Er is ook nog een klein museum, waar naast vlinders andere beesten te vinden zijn.

Het is inmiddels na 17:00 uur en als we buiten komen, zien we Ngurah liggen slapen; hij mag blij zijn dat we weg gaan, want anders hadden de mieren hem meegenomen.

We gaan nu nog naar Pura Tanah Lot, een Balinese tempel (pura) aan de westkust van Bali. Het ligt in zee boven op een rots. Gelet op de laaghangende bewolking die er de hele dag al is, zal de zonsondergang er wel niet inzitten.

Bij laag water is de tempel net wel of net niet met droge voeten te bereiken over een zanddam (wantij) van zo’n twintig meter lang. De toegang is echter beperkt tot de eerste vijf meter van het mini eilandje. Op het toegankelijke deel is een ‘grot’ met een magische bron. Alhoewel de tempel in de zee ligt, komt er zoet water uit deze bron.

Hoe klein kan de wereld zijn? Als we naar beneden willen lopen richting de tempel, zien we Annelies, Dick, Gerie en Ron, die samen met Coby en Ingrid een georganiseerde toer doen. Zij kunnen echter niet te lang blijven praten want hun gids wacht op hen; wat hebben wij het dan heerlijk met onze gids, in ons tempo en ook nog eens voor minder dan de helft van wat anderen hebben betaald.

We lopen naar de andere kant en ondertussen beukt het water met steeds groter worden kracht op de rotsten, wat wel spectaculaire beelden oplevert.

Je ziet de golven aankomen en de kunst is dan op het juiste moment een aantal keer te klikken, maar ik ben met het resultaat meer dan tevreden.

De golven zijn op een gegeven moment zo hoog, dat zelfs de droge plek waar ik stond, volledig wordt overspoeld.

De zonsondergang is nog best mooi, ook al is het redelijk zwaar bewolkt.

Als we naar de parkeerplaats willen lopen, komt er een traditionele Balinese band en daar moeten we even op wachten.

Als de band begint te lopen, gaat de zon onder; het is dan inmiddels 18:02 uur.

Het is inmiddels 18:10 uur en over 5 minuten is het donker

Met de files in en om Denpasar zijn we uiteindelijk pas tegen 19:30 uur terug in het hotel. Ngurah vindt het prima als ik zijn naam en telefoonnummer doorgeef aan vrienden en bekenden die binnenkort nog naar Bali vertrekken.

We hebben allebei niet echt veel honger, maar als we nog even naar de Beach Bar 1688 gaan voor een biertje, nemen we allebei een burger en dat is net genoeg.

Terug op de kamer  drinken we koffie en kijken we nog een filmpje, waarna we om 23:30 uur allebei toe zijn aan slaap.

Het was een fantastische dag, waarbij we in ons eigen tempo, alleen die dingen gezien hebben, die we ook echt wilde zien.