Dag 03, Jakarta – Bogor – Bandung

Om 5:30 uur loopt de wekker af, waarna als een soort mosterd na de maaltijd, de receptie ook belt. Klokslag 6:00 uur zijn we gedoucht en staan de koffers buiten de kamer en kunnen we aanschuiven bij het ontbijtbuffet en dat mag er wezen.

                

Om 7:00 uur vertrekt de bus richting het stadhuis van Jakarta. Het is vandaag hemelvaart dag en dat maakt dat het verkeer op dit tijdstip nog niet zo intensief is.

         

Het plein rondom het stadhuis wordt opgesierd door kleurrijke fietsen, die allemaal voorzien zijn van een even kleurrijk hoofddeksel.

         

Verder zijn er reusachtige poppen en iemand die prachtige bellen blaast. Als ik foto’s neem en sta te vertellen dat daar in Marokko gelijk voor betaald zou moeten worden, duwt een kleine jongen een emmer onder mijn neus; of ik wat wil betalen

We lopen van het plein richting Café Batavia, een prachtig café met drie verschillende ruimtes, die elk een speciale sfeer uitademen. Het café werd in 2008 geopend na een renovatie van 16 jaar. Als we vervolgens van het plein af willen lopen, wordt Marijke aangeklampt door een mini-Javaan.

                

Ik maak, voordat we de bus in moeten nog even een paar foto’s, die een goed beeld geven van de sfeer.

         

Het is net na 7:30 uur, als de bus richting de schilderachtige houthaven Sunda Kelapa op gaat. We komen door wat mindere buurten, waar de wegen nog gedeeltelijk onder water staan, na een fikse regenbui.

         

Voordat we verder kunnen rijden, moeten we eerst een aantal treinen de overweg laten passeren. In Indonesië is het niet verboden je in de buurt van, of zelfs op, de spoorbaan te bevinden.

         

De haven Sunda Kelapa speelt een belangrijke rol in de geschiedenis van de Verenigde Oost-Indische Compagnie en was tot de 16e eeuw de belangrijkste haven van het Koninkrijk Soenda. In 1522 ontwikkelde Sunda Kepala zich tot een Portugese handelsplaats en vanaf 1619 werd de haven gebruikt door de VOC.

Sunda Kelapa wordt nog steeds gebruikt. Sierlijke Buginese minischoeners liggen op een rij te wachten gelost te worden of voorzien te worden van een nieuwe lading.

Alles wordt met de hand gelost en gestapeld en dat is natuurlijk vreselijk inefficiënt, want als je het op een pallet zou laden, kun je dat ook eenvoudig weer lossen, maar op de manier van de Javanen, houd je wel heel veel mensen aan het werk

                

Los van het feit dat dit lichamelijk zwaar werk is, zijn de arbeidsomstandigheden, zoals de temperatuur van rond de 32 graden Celsius en de stof die los komt, natuurlijk ook ronduit slecht.

         

Het is 8:15 uur als de bus richting Bogor vertrekt.

                

Het is nog steeds redelijk rustig op de weg, maar dat komt mede doordat het Islamitische Indonesië, Hemelvaart als een vrije dag beschouwd en er dus veel mensen vrij zijn.

Jakarta is met zijn 14.000.000 inwoners natuurlijk ook qua omvang een hele grote stad en het duurt dan ook wel even voor we deze stad achter ons hebben gelaten, maar dat levert wel een kleurrijk geheel aan bijzondere gebouwen op, zoals de grootste Mall van Indonesië, de Mol of Indonesia.

         

Als we Jakarta achter ons hebben gelaten, verandert de omgeving ook snel.

Het is bijna 9:30 als we aankomen in Bogor, zo’n 60 kilometer van Jakarta. We passeren aan de voorkant het voormalige zomerpaleis van Soekarno; stoppen kan helaas niet, dan maar een foto vanuit de bus.

Vervolgens komen we aan bij de botanische tuin van Cibodas, waar we beginnen met een kop koffie; nou ja, dat was de bedoeling maar het bruine water is wel warm, maar heeft niets met koffie te maken .

Bij de ingang wemelt het van de verkopers die ons eieren, kaarten, wajangpoppen en zoal willen verkopen. Ze zijn iets minder opdringerig dan bijvoorbeeld in Marokko en accepteren eerder als je “nee” zegt.

     

         

Als je goed kijkt, kun je op onderstaande foto de vleermuizen zien hangen; ze waren ook na het nodige geschreeuw, niet aan het vliegen te krijgen.

Wat apart is, is dat in sommige bomen andere planten groeien, zoals bijvoorbeeld varens, maar ook hertshoorns.

     

De achterzijde van het zomerpaleis van Soekarno, grenst aan een waterpartij.

         

De waterpartij bevat onder andere een lotusbloem, maar ook waterlelies en andere prachtige waterplanten..

         

         

Het loopt tegen 11:00 uur en we begeven ons langzaam richting uitgang, maar er is nog veel te zien, voordat we weer buiten staan.

                

Henri, onze gids op Java, had ons gezegd aan de gids in de botanische tuin te vragen naar de Manneke Pisboom. Op onderstaande foto’s is duidelijk te zien, waar deze bijnaam op gebaseerd is.

        

De gids legt ook nog het een en ander uit over bamboe. De snelst groeiende bamboesoort groeit wel een meter per dag, waarna hij in de dikte verder groeit.

                           

Vlak bij de uitgang spot ik nog een prachtige vlinder, maar hij gaat helaas niet even stil zitten, zodat er ingezoomd kan worden

Nog even “spitsroeden” lopen, tussen de diverse verkopers heen, voordat we weer bij de bus zijn.

                          

We gaan op weg naar een restaurant, waar we kunnen genieten van een heerlijk koud biertje en vervolgens van soep, rijst, mihoen en diverse gerechten. We sluiten af met vers fruit.

Het is 13:30 uur als we onze weg richting Bandung vervolgen.

Onderweg is het behoorlijk druk en we weten inmiddels dat er geen verkeersregels bestaan en die hoeven dus ook niet gehandhaafd te worden en dat leidt soms tot enige chaos, zoals op 4 rijbanen met 7 auto’s naast elkaar rijden, waarbij ook de vluchtstrook wordt benut, maar zelden tot ongelukken en de auto’s zien er ook niet gehavend uit.

         

Soms wordt het verkeer een beetje geregeld door mensen met een fluitje in hun mond en voor die actie krijgen zij dan 1.000 IDR, ongeveer 7 eurocent van de chauffeur.

Het is inmiddels 18:00 uur, als we bij het Ibis Hotel aankomen, waar we een drankje krijgen, terwijl Henri ons incheckt.

Omdat er WiFi is, maakt iedereen gelijk van de gelegenheid gebruik om tijdens het wachten, even de mail te checken . Even na 18:00 uur kunnen we naar onze kamers. Wij hebben kamer 918 en die bevindt zich dus op de 9e verdieping.

         

Om 19:30uur lopen we naar de pal naast ons hotel gelegen Trans Studio complex met moderne Mall, met daarnaast een in aanbouw zijnde moskee.

         

Op de bovenste verdieping zit een foodcourt en we hadden al gehoord dat je hier een kaart moet kopen voor 10.000 IDR, omgerekend 70 eurocent en daar stort je geld op en daar betaal je het eten mee. Als je weg gaat, kun je het overgebleven saldo terug krijgen.

We hebben net 1.000.000 IDR, ongeveer 74 euro, gepind en als ik aan de kassière vraag wat handig is, zegt zij dat we 150.000 IDR er op moeten zetten. Ik heb echter briefjes van 100.000 en dus besluiten we er 200.000 op te laten zetten.

Er is van alles te koop, maar we willen eigenlijk gewoon een restaurant, waar we lekker kunnen zitten en iets kunnen bestellen en komen uiteindelijk terecht bij een Chinees Seafood restaurant, waar Marijke Black Steak besteld en ik de Tofu Seafood.

         

         

Als ik uiteindelijk wil afrekenen, blijkt het saldo op de kaart toch nog onvoldoende te zijn; de rekening bedraagt 222.915 IDR en dat is omgerekend 16,38 euro en ik laat er dan ook nogmaals 100.000 bij zetten.

We hebben zo waar een Dairy Queen in de food court gezien en daar willen we graag even een ijsje eten. Vreemd genoeg moet je daar met contant geld betalen, maar het ijsje is verrukkelijk.

         

Het loopt tegen 22:00 uur als we weer terug zijn in ons hotel. We gaan om 22:30 uur slapen, want ook morgenochtend moeten wij om 5:30 uur op en vertrekken we om 7:00 uur met de bus.